Ondertussen is het al 2,5 jaar geleden dat ik met mijn ouders en het Lief naar Lissabon ben geweest. Je kan je misschien nog herinneren dat ik heel enthousiast was over de pasteis de Belèm die ik daar at (als je het je niet meer herinnert, neem ik je dat niet kwalijk, je kan er hier alles over (her)lezen 😉). Het recept van de pasteis de Belèm is een goed bewaard geheim maar in de rest van Portugal eten ze wel gewoon de pasteis de nata (wat het verschil precies is weet ik ook niet) en aan dat recept is niets geheim aan (denk ik). Ik ondernam in het verleden als eens een poging om de pasteis de Belèm zelf te maken met een recept van Piet Huysentruyt maar vond het écht niet lekker (veel te zoet, en dat komt van mij!). Mijn ouders vonden het wel lekker dus misschien lag het gewoon aan mij maar ik vond niet dat de pasteis de ik gemaakt had die echte portugese smaak hadden. Blijven proberen dus, en na wat googlen en er een beetje mijn eigen draai aan te geven, ben ik erin gelukt om de pasteis de nata - min of meer - te recreëren. Oké, ze zullen waarschijnlijk niet zo lekker zijn als die van in Belèm, maar al zeg ik het zelf... De smaak zat toch behoorlijk goed!
Ingrediënten (+- 9 gebakjes)
- 300 ml water
- 170 g kristalsuiker
- 1 pakje vanillesuiker
- 250 ml room
- 1,5 tl kaneel
- 1 el vanille-extract
- 1 "schil" citroenzeste
- 6 eidooiers
- 50 ml melk
- 1 el bloem
- een pak bladerdeeg (+- 250 g)
- boter om de muffinvormpjes mee in te vetten
Bereiding
- Allereerst moet je een suikersiroop maken, verwarm daarvoor het water en de suiker op een middelhoog vuur. Roer even in het begin, maar daarna is het niet meer nodig. Breng het mengsel aan de kook en laat het ook een tijdje doorkoken, tot er allemaal kleine belletjes ontstaan (duurt ongeveer 10min tot een kwartier).
- Als de suikersiroop klaar is, zet je die even aan de kant en ga je verder met de room. Neem er een andere pan/pot bij en doe daarin de room, citroenzeste, kaneel en het vanille-extract. Laat het geheel zachtjes aan opwarmen zodat de room de smaken goed opneemt.
- Wanneer de room warm begint te worden (maar nog niet kookt!), roer je de suikersiroop bij het geheel. Blijf goed roeren terwijl je de siroop eraan toevoegt. Laat het geheel verder opwarmen tot het het kookpunt bereikt.
- In tussentijd, klop je de 6 eidooiers lost met de melk en de bloem. Klop het tot een mooi geheel en zorg ervoor dat de bloem niet klontert (zeef ze desnoods eerst als dat nodig is).
- Wanneer het roommengsel dan kookt, verlaag dan het vuur en voeg al roerend (zeer belangrijk!) de losgeklopte eidooiers toe. Giet de eidooiers heel traag bij de room en blijf zeker constant roeren (vraag even hulp als de coördinatie van de twee te moeilijk is, het Lief moet mij ook voortdurend helpen bij zo'n dingen). Als je niet roert, loop je het risico dat de eidooiers bakken in plaats van oplossen en dan zit je met een roerei in je pastei... NOT good!
- Wanneer je eidooiers zijn opgenomen, warm je het geheel nog even op zodat het ook wat indikt en echt een pudding wordt. Wanneer je de gewenste dikte hebt, zet je het vuur af en laat je de pudding even afkoelen terwijl je verder gaat met het 'koekjes'deel van de gebakjes.
- Neem het bladerdeeg erbij en rol het op tot een worst. Snijdt dan 9 gelijke stukjes uit het deeg.
- Vet een muffinvorm in met boter en verwarm de oven alvast voor op 220°C.
- Neem een 'mini-worstje' bladerdeeg en duw het plat in een muffinvormpje. Duw het goed aan en werk ook naar boven toe zodat je een cupje krijgt waarin je de pudding straks kan ingieten. Probeer het deeg zo dun mogelijk te krijgen maar let er wel voor op dat het niet scheurt, je wilt niet dat de pudding er straks uitloopt.
- Wanneer je alle 9 cupjes hebt gemaakt, giet je ze vol met de pudding.
- Zet ongeveer 20 min in een oven van 220°C en je pasteis zouden normaal klaar moeten zijn.
- Als je wil, kan je voor je ze opeet, nog een beetje kaneel over je pastei strooien, zo eet ik de mijne het liefst! 😊
No comments:
Post a Comment