Zoals jullie wel weten, zit ik op dit moment in Cuba, jammer genoeg al voor de laatste dag. Eén van de redenen waarom ik uitkeek naar Cuba, zijn de mojito's (natuuuuuurlijk!). Ik gaf jullie het recept voor mijn ideale mojito al eerder mee dus bij deze wil ik graag mijn favoriete variant van de "normale" mojito delen: strawberry mojito! In de zomer is dit mijn favoriete cocktail (ja, ik vind het zelfs beter dan de gewone versie). Plus, de beste mojitomaker van het land woont toevallig ook bij mij dus mojito's in overvloed hier!
September 24, 2016
Strawberry mojito.
Zoals jullie wel weten, zit ik op dit moment in Cuba, jammer genoeg al voor de laatste dag. Eén van de redenen waarom ik uitkeek naar Cuba, zijn de mojito's (natuuuuuurlijk!). Ik gaf jullie het recept voor mijn ideale mojito al eerder mee dus bij deze wil ik graag mijn favoriete variant van de "normale" mojito delen: strawberry mojito! In de zomer is dit mijn favoriete cocktail (ja, ik vind het zelfs beter dan de gewone versie). Plus, de beste mojitomaker van het land woont toevallig ook bij mij dus mojito's in overvloed hier!
September 17, 2016
Courgette-brownies.
Een paar weken voor ik naar Cuba vertrok, zat ik opeens weer volle moed om opnieuw op mijn eten te letten (ik had me daarvoor even laten gaan). Maar omdat ik natuurlijk een zoetebek ben en blijf, ben ik op zoek gegaan naar recepten die me toelieten van te snoepen maar die toch nog "goed" (in de mate van het mogelijke) waren voor mijn lijn. Tijdens mijn zoektocht kwam ik het recept voor deze courgettebrownies tegen en na een paar aanpassingen werd het goedgekeurd als "verantwoordelijk snoepen". Ik geef toe, de structuur is niet helemaal hetzelfde als een echt brownie, maar de smaak zit helemaal goed, dat beloof ik!
Labels:
Dessert
September 10, 2016
Augustus.
1. We begonnen de maand onmiddellijk met eten; naar jaarlijkse traditie gingen we naar Hapje Tapje in Leuven // 2. Dessertje op het werk; choco met de lepel. Ik kan alleen maar zeggen dat ik het nodig had op dat moment // 3. Salsa-avond op Bocadero waar ik met mijn vriendinnen naartoe ging // 4. Fons die slaapwel kwam zeggen... // 5. Het Lief vond een nieuwe job! En dat vierden wij met cocktails... Héle dure cocktails (maar wel heel lekker, hoor ;)) // 6. Nieuwe plaatsen ontdekken // 7. Discobolletjeeeeeeeees // 8. Ik heb een salopetje gekocht en daar ben ik heel blij mee :D // 9. Pokémons vangen in Lillo (ja, ik ben er zo één) en terwijl iedereen een Machop aan het vangen was, genoot ik van deze zonsondergang // 10. De Forever 21 op de Meir wordt een... kerstwinkel??? Huh? // 11. Niet iedereen komt graag werken op een zaterdag blijkbaar... // 12. wat ik natuurlijk begrijp maar ze misten wel deze zonsopgang (uiteindelijk daagden er nog 3 mensen op :D) // 13. Na het zaterdagwerk gingen het Lief en ik nog naar een zomerbar om wat te ontspannen.. We kozen voor Agua 2.0 op de Cockerillenkaai // 14. Naar Pairi Daiza met de schoonfamilie! // 15. Aangezien ik enig kind ben, weet ik niet hoe het is om broers en/of zussen te hebben. Daarom is het extra leuk om deze twee grieten als schoonzusjes te hebben // 16. Mentaal afscheid nemen van Fons, die ik 3 weken moet missen... Terwijl dit artikel verschijnt, ben ik sowieso aan het aftellen tot het blijde weerzien!
Labels:
Snapshots
September 3, 2016
5 jaar later...
Ooit had ik het al eens kort over het overlijden van mijn beste vriend, dit jaar al 5 jaar geleden. Vandaag is het zelfs exact, dag op dag, 5 jaar geleden dat ik hem voor de laatste keer zag. Vijf jaar later, kan ik me het laatste beeld dat ik van hem heb nog haarscherp voor de geest halen. We waren op een feestje, hij stond bij zijn vriendin, ik bij het Lief en ik wachtte op het goede moment om afscheid te gaan nemen. Omdat hij in een nogal intens gesprek verwikkeld zat, wachtte ik mijn moment af maar de tijd drong want mijn vader pikte me op en die heeft niet veel geduld. Ik hoor het Lief nog zeggen "Ga dan snel even dag zeggen..." en mijn antwoord daarop zou ik mezelf nooit vergeven... "Laat maar, ik haal het de volgende keer wel in". Nooit had ik gedacht dat er nooit een volgende keer zou komen. Een dag later kreeg ik nieuws waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou krijgen. Het onmogelijke was gebeurd.
Ik wou dat ik kon zeggen dat het vijf jaar later minder pijn deed. Dat tijd de wonden heelt. Ik kan alleen maar zeggen dat dat dikke bullshit is en dat ik Dries nog elke dag mis. Dat het nog altijd enorm veel pijn doet en ja, terwijl ik dit typ, stromen de tranen over mijn wangen. Ik mis hem. Ik mis die zotte, soms heel irritante, Dries die altijd wist wat zeggen en de beste knuffels van de wereld gaf (ja, zelfs beter dan die van het Lief (sorry, lieveke)). Ik mis het om iemand te hebben om mijn frustraties over het Lief (want ja, die zijn er soms) mee te delen en die het perspectief van een man zo gemakkelijk kon verduidelijken... om dan toch mijn kant te kiezen. Ik mis de avonden die we samen op café doorbrachten, gewoon wij twee, en gewoon praatten... uren aan een stuk. De keren dat ik naar één van zijn concerten ging kijken en een knipoog kreeg, alsof ik speciaal was (dat was ik niet hoor, er waren wel meerdere meisjes die een knipoog kregen :D).
Om even samen te vatten, ik wou gewoon aan de wereld laten weten dat ik Dries nog niet vergeten ben en ik hoop dat de wereld hem ook nog niet vergeten is. Ik zal hem alleszins nooit vergeten. Voor altijd in mijn gedachten, voor altijd in mijn hart.
Labels:
Persoonlijk
Subscribe to:
Posts (Atom)