Griesmeelpudding.

Er is iets met de herfst dat mij doet verlangen naar comfort food - en met mij vele andere mensen denk ik. Deze griesmeelpudding (of 'smul' zoals mijn mama het altijd noemt) behoort zeker tot die categorie. Net zoals pietenpap is het een gerecht dat herinneringen oproept. Mijn mama maakte regelmatig pudding klaar maar als we geluk hadden, maakte ze in plaats van normale pudding ofwel pietenpap ofwel smul. En dan met zo'n warm kommetje, dat de chocolade nog een beetje smelt, voor de tv gaan zitten, onder een dekentje, terwijl het haardvuur brandde. Zie je nu waarom dit comfort food is voor mij?

Ik moet er wel bij vertellen dat de structuur nogal speciaal is, je moet er wel van houden. Het is geen gladde pudding maar heeft iets korrelig. Het Lief bijvoorbeeld is er niet zo zot van, maar ik vind het geweldig. Misschien omdat ik het van kleins af aan gewoon ben om te eten. In ieder geval roept het enkel warme herinneringen op en als ik me even niet goed in m'n vel voel, of wanneer het regent buiten en ik lekker warm binnen zit, of wanneer ik maar een goed excuus kan vinden, zet ik het graag op tafel. Heerlijk om te eten bij 1 van mijn favoriete tv-programma's.

September.

Misschien heb ik mijn voornemen om meer momenten offline te beleven wat te serieus genomen want hoewel september een vrij drukke maand was, heb ik bijna geen foto's overgehouden aan deze maand. Oepsie. Maar ik kan je alvast het volgende laten zien;

1. De maand beginnen met een bezoek aan de Efteling. Dan weet je dat het een goede maand wordt. -- 2. Eén van mijn vriendinnetjes kreeg een zoontje! Wat mij dus bijna-tante maakt eigenlijk. Welkom, Jack, in onze zotte, prettig gestoorde vriendinnenfamilie. -- 3. We hadden ook 

Appel-kaneelsmoothie.

Hoe graag ik het ook zou willen, het valt niet meer te ontkennen: het is herfst. Ik heb mijn zomerse playsuits ingeruild voor truien en ook mijn korte broeken zijn veilig opgeborgen in de kast. Tijd dus voor meer 'herfstige' gerechten. 

Als deze appel-kaneelsmoothie geen herfst schreeuwt, weet ik het ook niet meer. Net appeltaart in een drankje. Dat maakt de overgang van die heerlijke warme zomer naar de toch wat koudere herfstdagen net iéts draaglijker. Gelukkig heb ik nog een reis naar Afrika in het vooruitzicht (en ik duim voor lekker warm weer) maar voor diegenen die minder geluk hebben, hoop ik dat deze smoothie wat troost kan brengen in de morgen. Nu, de herfst heeft ook zijn voordelen; haal die dekentjes, tassen thee en boeken al maar weer boven! Kan ook best gezellig zijn, toch?

Vis met kruidenkorst en wortelpuree.

Kregen jullie het vroeger ook altijd het klassieke bord Patatje-Groentje-Vleesje voorgeschoteld? Ik ook! Ik heb het zo veel gegeten dat ik het volledig van het menu schrapte toen het Lief en ik gingen samenwonen. Ik experimenteerde met quinoa, bulgur, polenta, rijst en heel veel pasta. Maar geen aardappelen meer voor mij. Nu begint het Lief de laatste tijd te klagen dat hij die klassieke combi mist. Dus deed ik een toegeving en maakte dit gerecht. Nu, een echte toegeving kan je het ook niet noemen want stiekem eet ik dit ook heel graag. 't Is ook niet helemaal hetzelfde he... Ah nee, 't is met vis! En wortelpuree. En de vis heeft een korstje.

Hotspot: Wasbar.

Ik hoef jullie waarschijnlijk niet meer voor te stellen aan Wasbar. Wat begon als een wassalon op het Zuid hier in Antwerpen is ondertussen bijna uitgegroeid tot een volwaardige keten. Onlangs zijn er op korte tijd 2 nieuwe vestigingen in Antwerpen open gegaan en ook in Gent bestaat er al een Wasbar en heel binnekort komt er zelfs nog een tweede bij!

De twee nieuwe vestigingen in Antwerpen liggen eigenlijk heel dicht bij waar we wonen en omdat we al fan waren van de originele Wasbar op het Zuid, is het wel erg gemakkelijk om zo kort bij huis ook een locatie te hebben. Zeker op regenachtige zondagmorgens als vanmorgen... Wanneer je toch ingesteld bent om te gaan ontbijten, maar geen zin hebt om door half 'het' stad te wandelen omdat het regent.