Bananasplittaart.

De eerste zonnige dagen doen me al meteen verlangen naar het eerste ijsje van het jaar. Om het wat origineler aan te pakken, vond ik het een leuk idee om één van mijn favoriete ijsjes om te vormen tot een taart. Het vroeg wat denkwerk (want hoe krijg ik ijs in de taart? en doe ik die in de taart of op de taart? en als ik die in de taart doe, dan mag ik hem zeker niet meer bakken... dus hoe maak ik een no bake taart?) maar het is me gelukt om een zalig lekkere bananasplittaart te maken. Zonder bakken, zonder al te veel ingrediënten en poespas. De enige voorbereiding die je voor dit gerecht moet doen is eraan denken om enkele bananen in te vriezen. Omdat ik dat standaard in de diepvries heb zitten, stond deze taart binnen een uurtje op tafel. Easypeasy dus!

Ik gebruikte trouwens ook geen roomijs voor de vulling, maar zelfgemaakt bananenijs (dat iedereen kan maken... Ik deed hier al hetzelfde om chocolade-ijs te maken) en is dus volledig vegan. Als je voor de bodem vegan koekjes gebruikt en bijvoorbeeld sojaboter heb je trouwens een volledig veganistische taart. Even ter info voor de vegan en lactose-intolerante mensen die meelezen 😉

Hoe spendeer je 24u in Luxemburg?

Misschien herinneren jullie je nog dat ik vorig jaar samen met het Lief op weekend ging met srps.me. Ik vond het een fantastische ervaring (en hoop dat ooit nog eens een keer te kunnen herhalen), vooral omdat de bestemmingen zo goed meevielen. Eén van onze nieuwe ontdekkingen was toen Luxemburg. Omdat ik er zelf nooit aan zou denken om naar Luxemburg te gaan - en misschien zijn er onder jullie wel anderen die hetzelfde gevoel hebben - wil ik Luxemburg toch even aanprijzen. We waren er voor een korte periode (slechts 1 dag) maar op die 24u tijd heeft de stad toch een indruk achter gelaten. Passeer je ooit eens door Luxemburg? Aarzel dan niet om wat langer halt te houden in de hoofdstad, al is het maar voor een kleine wandeling doorheen de binnenstad. Of hou je meer van natuur? Dan zijn er ook genoeg parken waar je kan rondstruinen.

Pasta met courgette en geroosterde kikkererwten.

Vaak als er een vegetarisch gerechtje op tafel komt bij ons, is het in de vorm van een pastagerecht. Hoewel ik mijn best doe om toch wat variatie in de vegetarische gerechten te krijgen, moet ik ook bekennen dat deze pasta zo'n gemakkelijk receptje is dat het enorm vaak op het menu staat. Je kan de kikkererwten eventueel een dag van tevoren al roosteren en dan heb je helemaal geen werk aan je maaltijd.

Eens per week eten wij dus vegetarisch en een vaak gehoorde klacht van het Lief is daarbij dat hij niet genoeg gegeten heeft... Ook al maakte ik dan al een recept voor 3-4 personen. Om ervoor te zorgen dat hij dus met een goed gevulde maag van tafel gaat, probeer ik nu om zoveel mogelijk peulvruchten toe te voegen aan onze vegetarische maaltijd. Linzen, allerlei soorten bonen en kikkererwten zijn dus essentieel voor onze vegetarische gerechten en geloof mij, hoewel deze pasta niet zo heel veel ingrediënten bevat, vult hij heel goed. De kikkererwten zorgen ervoor dat je de rest van de avond geen honger meer zal hebben.

Maart.

Maart was een drukke maar erg leuke maand... Kijk even mee met wat ik allemaal deed:

1. Ik begon de maand met een lunch met de liefste collega's met de lekkerste soep - 2. Enkele dagen later gingen we ook samen winkelen en nog eens lunchen bij Mooy. Wat ik vond van Mooy kon je trouwens hier al lezen - 3. En na zo'n drukke dag trakteerde ik mezelf op een Cookie Dough hapje... mmm, zo lekker - 4. Ik had ook het geluk om samen met Stephanie een Delhaize-event te mogen bijwonen waarbij we een heel grote goodiebag mee naar huis kregen... Ook onze Fons was

Granaatappellimonade.

Eén van mijn lievelingsdrankjes die verkrijgbaar zijn hier in Antwerpen is ongetwijfeld de Beirutlimonade van Perruche. Ik probeerde al langere tijd om de limonade na te maken maar ik had 1 probleem: ik vond nergens granaatappelsiroop in de winkel... en ik had geen idee (of zin, geef ik toe) om het zelf proberen te maken.

Tot ik onlangs met het Lief in een Turkse winkel hier in de buurt kwam. Ik vind het altijd leuk om in het buitenland naar de supermarkt te gaan en ook de Chinese winkel hier in Antwerpen is altijd een leuke uitstap voor mij. Erg vreemd dus dat ik nog nooit in de Turkse winkeltjes hier niet zo ver vandaan was binnen geweest. Ik vond het trouwens fantastisch, allemaal ingrediënten en producten terug te vinden die ik niet ken of in het geval van de granaatappelsiroop, nergens vond. Toen ik het flesje zag staan, griste ik het snel mee samen met wat Libanees platbrood en een bussel munt (voor 50 cent by the way, eat that Delhaize). Ik ging thuis snel aan de slag en slaagde erin de Beirutlimonade - min of meer - te reconstrueren. Zie je dus een flesje granaatappelsiroop in de winkel staan, aarzel dan niet en neem het mee en probeer deze limonade zeker ook eens te maken!