S'mores chocolademelk.

Wat is een winter zonder chocolademelk? Weinig drankjes bieden me zoveel troost als een lekkere, warme tas chocolademelk, zeker wanneer het weer kouder wordt. Variëren met deze klassieker is niet altijd gemakkelijk maar een ideetje dat al lang door mijn hoofd spookt is 'iets met s'mores'. Wie al in de USA is geweest, zal waarschijnlijk wel weten wat ik bedoel. Zelf ben ik er jammer genoeg nog nooit geweest (we zouden volgend jaar gaan, maar zien die plannen nu ook steeds meer in het water vallen), maar dat is dan het voordeel van veel googlen naar recepten, het volgen van 10.000 kookblogs én een verslaving aan engelstalige sitcoms; je komt al eens interessante dingen tegen.
Zo dus ook deze kampvuursnack bij uitstek. Ik liet een collega die jaarlijks naar de USA reist al eens een zoektocht uitvoeren naar de befaamde Graham Crackers, maar die kwam jammer genoeg van een kale reis terug thuis. Zonder Graham Crackers, ging ik dan maar speculaasjes aan de slag en wel, omdat het niet oké zou zijn om op een appartement een kampvuur te maken, werd ik creatief in het s'moresverhaal. En zo is deze s'mores-chocolademelk geboren. Voor die dagen dat je wat meer nodig hebt dan een gewone chocolademelk. Een echte hug in a mug is het, dit exemplaartje.

Chocolate Chip Cookies.

 

De allerlekkerste koekjes ever? Chocolate chip cookies, natuurlijk! Het is je misschien al opgevallen dat ik een lichte chocolate chip cookie (dough)-verslaving heb, dus dat antwoord zal je waarschijnlijk niet verbazen. Ik postte vroeger al eens een recept voor chocolate chip cookies, maar dat heb ik ondertussen geperfectioneerd. In deze nieuwe versie zit minder suiker (hoera!), en ze zijn veel 'fluffy-er' dan mijn vorige exemplaren. Ik vind ze zo lekker dat ik ze de afgelopen 2 maanden al zeker 3 keer heb gemaakt. Na het krijgen van slecht nieuws - zoals, ik zeg maar iets, een nieuwe lockdown bijvoorbeeld - bieden ze net dat beetje extra troost dat ik dan nodig heb.

En zelfs op de meerderheid van de dagen waarop ik gezond eet (of toch probeer), zijn ze de beste afsluiter van de dag. Het helpt me om een hele dag gezond te eten, wetende dat ik later de dag zal kunnen afsluiten met zo'n heerlijk chocolate chip cookie. Toegegeven, het vraagt wel wat zelfbeheersing want het is bijna onmogelijk om het slechts bij eentje te houden. 

Oktober 2020.

Door corona lijken de maanden supersnel en tegelijkertijd tergend traag voorbij te gaan. En het ergste van al? Alle dagen lijken op elkaar. Door al het thuiswerken en het sluiten van de winkels is het nog moeilijk om de weekdagen van het weekend te onderscheiden, er valt toch nooit iets te beleven. Ik kijk dus een beetje nostalgisch terug op (het eerste deel van) afgelopen maand, toen er nog wél dingen konden. Ik probeerde nog enkele adresjes voor de horeca sloot, en om die mensen even een hart onder de riem te steken op de enige manier waarop ik dat momenteel kan (buiten dan take away bestellen - wat we ook vaak doen by the way), vermeld ik hieronder nog enkele adresjes die een bezoekje meer dan verdienen wanneer het weer is toegestaan.

1. We begonnen de maand met 1 van mijn favoriete 'events' in Antwerpen: Smaakmeesters. Ik vind het altijd zo leuk om nieuwe plekken in Antwerpen te ontdekken en Smaakmeesters is daar het ideale moment voor. Normaal gezien (pre-corona) kon je in verschillende Antwerpse restaurants, kleine (of iets grotere) gerechtjes proeven tegen een vriendelijk prijsje, je kon rondleidingen volgen, workshops bijwonen... Enfin, er was van alles te doen. Dit jaar was het aanbod een beetje terug geschroefd (geen rondleidingen jammer genoeg, vind ik altijd superleuk), maar de workshops waren er gelukkig nog wel (1 nadeel; wel buiten dus ik was blij dat zondag effectief een zonnige dag was)! Het Lief en ik volgden er verschillende; over cocktails maken, wijn, vegan food, ... Echt interessant! -

Paprikarisotto met gepofte aubergine en burrata.

 Wie lief wilt zijn voor het milieu, moet niet enkel op zijn plasticverbruik letten, maar eet beter op tijd en stond eens vegetarisch. Als je zelf al wat hebt opgezocht over hoe je duurzamer kan leven, is het je ongetwijfeld ook al opgevallen. Er zit nogal een geitenwollensokvrouwke in mij en ik doe echt mijn best om lief te zijn voor onze planeet, maar vlees en vis (en bij uitbreiding alle dierlijke producten) achterwege laten... dat lukt me niet. In ruil daarvoor, las ik wel minstens 1 vegetarische dag per week in en we proberen de laatste tijd zelfs op te bouwen naar 2 dagen, met hier en daar zelfs vegan gerechten bij. Reden waarom ik het moeilijk vind? Wel, ten eerste, omdat ik gewoon héél graag vlees en vis eet. Ten tweede, omdat ik niet zo veel groentjes lust en dus vaak moeite heb met lekkere vegetarische gerechtjes te vinden. De groenten die ik dan wel lust, zie je dan weer heel vaak terugkomen in mijn vegetarische gerechten en op den duur heb je het gevoel dat je altijd hetzelfde eet (hallo, pasta met tomatensaus en groentjes en wok met currysaus). 

Dus na een tijdje word je dan wat creatiever in je bereidingen. Zo maakte ik eerst een paprikabouillon in plaats van een klassieke groentebouillon om de risotto in te garen en in plaats van de aubergine gewoon te bakken, pofte ik hem op voorhand in de oven. Burrata - mijn nieuwe favoriete kaassoort - maakt het gerecht tot slot helemaal af. Zéker als je er nog wat grof zout en peper over strooit. Damn, uitleggen wat er precies in zit, brengt me het water weer spontaan in de mond!

Pecannoten-havermoutschotel.

Hoewel het weer al langer in een herfststemming is, ben ik pas enkele dagen geleden overgeschakeld in 'herfsmodus'. Het is zo'n raar jaar geweest dat ik nog even wou vasthouden aan de laatste zonnestralen en zomergevoel maar nu het oktober is, kan ik er niet meer onderuit: er is een nieuw seizoen aangebroken. En hoewel ik nog nooit een 'pumpkin spice latte' proefde, ben ik ook een beetje blij om de appel-kaneelcombinatie opnieuw boven te halen. Ik start het nieuwe seizoen graag met deze stevige havermoutschotel, die vol herfstsmaken zit (ik liet de appel deze keer achterwege maar er zit meer dan genoeg kaneel in). Ik serveerde er ook een beetje vanillemascarpone bij - want elk excuus voor vanillemascarpone is een goed excuus, in my book - dat het voor mij helemaal afmaakte, maar laat die gerust achterwege als je zelf geen fan bent.

De schotel blijft enkele dagen goed in de koelkast dus kan je perfect maken op zondag om alvast enkele dagen een zorgenvrij ontbijt te kunnen nemen, maar kan je perfect ook als brunchgerecht (en in mijn mening zelfs als dessert) voorschotelen.

Update 2020.

Na een lange stilte, opnieuw even een update hoe de laatste maanden zijn geweest. We wonen ondertussen al een hele tijd weer in Antwerpen maar dat deden we lange tijd zonder onze liefste vriend, Fons. Tijdens de zomermaanden ging het namelijk helemaal niet zo goed met hem. Echt echt niet goed. Heel slecht eigenlijk. Wonder boven wonder, kwam hij wel uit een zeer diep dal en ondertussen doet hij het weer beter. We kunnen enkel hopen dat de lijn zich zo verder zet en dat hij op het niveau mag blijven waar hij nu op is, ook al zal hij waarschijnlijk geen 100% genezing kennen. Veel van onze tijd ging dus naar hem, waardoor het hier weer wat stiller werd. Dus even een overzicht van wat wij de afgelopen maanden allemaal deden;

1. De grootste lieverik ever, hier nog rustig aan het chillen in de zon, alsof er niks aan de hand is. -- 2. Schilderen, schilderen, schilderen. Het Lief deed het meeste werk. Ik geef het toe. -- 3. Tijdens de hectische zomermaanden, maakten we vaak wandelingen om de gedachten te kunnen verzetten. Gelukkig is Antwerpen prachtig tijdens de zomermaanden en konden we van mooie zonsondergangen genieten.

29 before 30.

Het is zover, volgend jaar ben ik niet langer een twintiger. Ik word 30 en ik voel mij daar bijlange niet volwassen genoeg voor. Nog iemand het gevoel dat ze gewoon al 5 jaar doen alsof ze weten wat volwassen zijn is? In mijn hoofd ben ik nog steeds 22, maar mijn paspoort zegt mij iets anders.

Anyway, bij een verjaardag hoort traditiegetrouw een lijst met doelen die ik wil behalen voor mijn volgende verjaardag - dit jaar met een beetje vertraging weliswaar. Het is best raar om zo'n lijst te maken als je niet zeker weet wanneer en hoe het sociale leven weer zal opstarten. Kan ik concerten op de lijst zetten? Of is dat voorlopig nog een illusie? Ik ga er maar gewoon vanuit dat alles weer snel als vanouds wordt en dat ik gewoon netjes de puntjes hieronder kan afwerken zonder verdere problemen.

(wil je trouwens weten hoe ik het deed met de lijst van vorig jaar? Dat kan je hier altijd nakijken)

1. Housewarmingsbrunch organiseren
2. Een gallery wall maken
3. Een huishoudroutine vinden die bij ons past
4. (blijven) minimaliseren
   Alle appartementsgerelateerde doelen van vorig jaar zet ik voor de gemakkelijkheid even opnieuw op de lijst. Zoals jullie weten, werd onze verhuis steeds weer uitgesteld waardoor we geen tijd hadden om zelfs een poging te doen tot het behalen van die doelen. Corona hielp daar trouwens ook niet bij.

Birthday wishlist.

Mijn laatste jaar als twintiger gaat bijna in. Dat betekent dus ook dat ik volgend jaar 30 word, maar daar wil ik liever niet te lang bij stilstaan. Laat me dan maar dromen over de cadeautjes die ik dit jaar misschien nog zou krijgen. De laatste dagen krijg ik vaak de vraag wat ik nog graag zou hebben. Je zou denken dat er heel wat op mijn lijst staat na onze verhuis, maar vreemd genoeg heb ik totaal geen inspiratie. Ik wou dit jaar sowieso inzetten op immateriële cadeaus en minder spullen te vragen ten opzichte van vorig jaar. Corona maakt dat echter niet gemakkelijk (alles wat ik wil doen is gesloten of geannuleerd voor nog onbepaalde tijd) maar na lang nadenken, heb ik dan toch een klein lijstje kunnen samenstellen.

Interieur inspiratie voor ons nieuwe appartement.

Ondertussen wonen we bijna een maand in ons nieuwe appartement en heb ik al zo veel nagedacht over de inrichting ervan. Enkele kamers zijn al geschilderd, maar de details moeten nog in orde worden gebracht. Andere kamers daarentegen moeten nog volledig onder handen genomen worden.

De afgelopen maanden heb ik me dan ook héél intensief bezig gehouden met het scrollen door Pinterest. Om van al die leuke plaatjes een geheel te maken dat bij ons past, is net iets ingewikkelder dan ik dacht - en interieurinrichting is sowieso al niet mijn sterkste punt - maar ik ben wél heel enthousiast om het uiteindelijke resultaat hier te delen (hoe dat er dan precies zal uitzien, is ook voor mij nog een raadsel). 

Hieronder vind je alvast wat inspiratie terug die ik vond op Pinterest.

Woonkamer/Eetkamer

1. - 2. - 3. - 4. - 5.

Een update in Coronatijden.

Ondertussen is het weer even geleden dat ik van me liet horen. Nochtans is er de laatste tijd heel wat gebeurd. Zo gingen we weg uit Antwerpen en kwamen we weer terug WANT ONS APPARTEMENT IS EINDELIJK KLAAR! Verhuizen is wel wat bizar in deze coronatijden, maar we geraken er wel... Traag maar zeker.

Op 1 maart - nog voor er van een lockdown zelfs maar sprake was - verhuisden het Lief en ik van Antwerpen terug naar de parking. Noodgedwongen en met enige spijt in het hart op dat moment maar achteraf bekeken was de timing zo slecht nog niet. Twee weken later ging het land namelijk in lockdown, slechts enkele dagen voor we normaal gezien in ons nieuwe appartement zouden mogen trekken. Dat bracht heel wat stress met zich mee, vooral omdat de verhuis opeens zo zeker niet meer was. Hoewel de datum weer achteruit werd gezet, zijn we er uiteindelijk toch geraakt en kregen we de sleutel van het appartement (eindelijk) weer in handen.

Niet dat het vanaf dat moment vlotter verliep, zo zetten we bijna de keuken onder water door een slecht aangesloten afwasmachine, trokken we de verf van de ramen tijdens het schilderen van de muren eraf omdat niemand ons gezegd had dat die ramen dus geschilderd waren en ontdekten we dat de afmetingen van het berghok toch nét iets kleiner waren dan op de planning die we bij aankoop kregen. Gelukkig is er voor alles een oplossing en worden die dingen gefixt as we speak.

Onze lieve kat Fons deed het tot aan de verhuis richting mijn ouders niet slecht, hij kreeg medicatie voor zijn epilepsie en die werkten goed. Jammer genoeg bleek bij de laatste controle dat de medicatie ook zijn lever aantastte en moesten we afbouwen. Sindsdien is het moeilijk en hebben we weer een aantal epilepsie-aanvallen achter de rug maar, silver lining; we vonden wel een supergoede dierenkliniek mét neuroloog die ons erg goed bij staat in de zoektocht naar nieuwe medicatie die kan helpen om de epilepsie onder controle te houden.

Verder werken zowel het Lief als ik veel thuis, al begint het Lief steeds vaker op kantoor te werken op vraag van zijn baas. We zijn druk bezig om de slaapkamer als eerste kamer van het huis in orde te krijgen en spendeerden de afgelopen weekends enkel aan het schuren, opvullen en schilderen van muren. We bleven dus nog wat langer dan voorzien bij mijn ouders, 'op de parking', hangen maar vanaf dit weekend zijn we weer Antwerpenaren.

Het afscheid zal bitterzoet zijn, zeker omdat er tijdens de laatste presentatie van de Veiligheidsraad nog steeds geen perspectief was in verband met het opzoeken van familie (wij hadden echt veel geluk op dat gebied) maar ik kijk er anderzijds ook wel naar uit om dat appartement helemaal in te richten naar onze smaak. Om eindelijk nog eens wat in de keuken te staan en lekkere gerechtjes te maken (én om al die nieuwe toestellen uit te proberen). Voor nu, ga ik ook proberen om wat van die hervonden vrije tijd aan de blog te besteden. De stilte was te lang. En ik heb nog zo veel te vertellen!

Pasta met broccoli, spek en bloemkoolkaassaus.

Nu het nieuwe jaar begonnen is, zullen er ongetwijfeld vele mensen zijn die als voornemen hebben om gezonder te eten of om af te vallen. Dat dat niet altijd gemakkelijk is om vol te houden, hoef je mij niet te vertellen. Daarom zijn er gerechten als dit to the rescue want deze pasta is - echt waar - gezond comfort food. Heb je dus een avond echt nood aan wat troost in een kommetje? Zet dan zeker deze pasta op tafel! Hij heeft namelijk alles om het perfecte comfort food te zijn; er is pasta, een romig sausje, je kan het eten uit een kommetje én het beste van al... je hoeft je achteraf niet schuldig te voelen want er zitten meer groenten in dan je denkt.

Bloemkoolbechamel is heel eenvoudig te maken en lijkt van smaak heel erg op een klassieke bechamelsaus. Nog een beetje kaas erbij en voor je het weet, staat er een "gezonde" kaassaus op het menu (in de mate dat kaassaus gezond kan zijn natuurlijk). Ik maak zelden nog echte bechamel. Zelfs het Lief moet toegeven dat de smaken erg dicht bij elkaar liggen... en hij is heel streng op bechamelsaus.

In ieder geval ben ik blij dat ik een gezond en gelijkwaardig alternatief heb gevonden voor een calorierijke saus én dat ik haast ongemerkt nog wat extra groentjes binnen krijg. Het is dus zeker de moeite waard om uit te testen bij kinderen die moeilijke eters zijn. Bij deze moeilijke eter was het alvast een succes!

December.

Allereerst wil ik jullie graag het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Dat 2020 een beter jaar mag zijn dan 2019, vol geluk, gezondheid, mopjes en heel veel gelach! Ik doe zelf niet aan goede voornemens, maar het is altijd een goede tijd om mijn verjaardagslijst er nog eens bij te nemen en te kijken waar ik nog een tandje moet bijsteken.
Maar voor we het nieuwe jaar ingaan, kijk ik nog even terug op de laatste maand van 2019. Een maand vol feestjes en dus ook heel veel eten. Echt heel veel eten. Belachelijk veel eten. December is natuurlijk ook een feestmaand dus het kan er wel van af... toch?

1. En zoals beloofd, beginnen we dit december-overzicht met eten. Met de superlekkere pannekoeken van Wasbar om precies te zijn. Echt heel goed (en luchtig)! -- 2. We gingen ook ontbijten met collega's van het Lief bij Felix Pakhuis... Daar hoor je mij niet nee tegen zeggen -- 3. En we gingen met zijn twee ook nog een lunchen bij Rosy's Kitchen -- 4. Om later in de namiddag met de schoonzus en -broer naar de kerstmarkt van Keulen te vertrekken.