5 jaar later...

Ooit had ik het al eens kort over het overlijden van mijn beste vriend, dit jaar al 5 jaar geleden. Vandaag is het zelfs exact, dag op dag, 5 jaar geleden dat ik hem voor de laatste keer zag. Vijf jaar later, kan ik me het laatste beeld dat ik van hem heb nog haarscherp voor de geest halen. We waren op een feestje, hij stond bij zijn vriendin, ik bij het Lief en ik wachtte op het goede moment om afscheid te gaan nemen. Omdat hij in een nogal intens gesprek verwikkeld zat, wachtte ik mijn moment af  maar de tijd drong want mijn vader pikte me op en die heeft niet veel geduld. Ik hoor het Lief nog zeggen "Ga dan snel even dag zeggen..." en mijn antwoord daarop zou ik mezelf nooit vergeven... "Laat maar, ik haal het de volgende keer wel in". Nooit had ik gedacht dat er nooit een volgende keer zou komen. Een dag later kreeg ik nieuws waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou krijgen. Het onmogelijke was gebeurd.

Ik wou dat ik kon zeggen dat het vijf jaar later minder pijn deed. Dat tijd de wonden heelt. Ik kan alleen maar zeggen dat dat dikke bullshit is en dat ik Dries nog elke dag mis. Dat het nog altijd enorm veel pijn doet en ja, terwijl ik dit typ, stromen de tranen over mijn wangen. Ik mis hem. Ik mis die zotte, soms heel irritante, Dries die altijd wist wat zeggen en de beste knuffels van de wereld gaf (ja, zelfs beter dan die van het Lief (sorry, lieveke)). Ik mis het om iemand te hebben om mijn frustraties over het Lief (want ja, die zijn er soms) mee te delen en die het perspectief van een man zo gemakkelijk kon verduidelijken... om dan toch mijn kant te kiezen. Ik mis de avonden die we samen op café doorbrachten, gewoon wij twee, en gewoon praatten... uren aan een stuk. De keren dat ik naar één van zijn concerten ging kijken en een knipoog kreeg, alsof ik speciaal was (dat was ik niet hoor, er waren wel meerdere meisjes die een knipoog kregen :D).

Om even samen te vatten, ik wou gewoon aan de wereld laten weten dat ik Dries nog niet vergeten ben en ik hoop dat de wereld hem ook nog niet vergeten is. Ik zal hem alleszins nooit vergeten. Voor altijd in mijn gedachten, voor altijd in mijn hart.

Cairpirinha

Dat ik zot ben van cocktails is al lang geen geheim meer. Mojito is al jarenlang mijn favoriet maar sinds Argentinië is daar een stevige concurrent bijgekomen: Caipirinha. Hoewel het drankje volgens mij eerder Braziliaans is dan Argentijns, kon je het op verschillende plaatsen gemakkelijker vinden dan mojito. Omdat de ingrediënten vaak gelijkend zijn (sterke drank, limoen, suiker en bruiswater), bestelde ik dan ook de caipirinha wanneer er geen mojito meer bleek te zijn. Een traditie die ik ook mee naar huis heb genomen, want soms overvalt mij de goesting naar een cocktail en omdat munt niet altijd voorhanden is, is deze caipirinha al vaak een welgekomen alternatief geweest. De cachaça die je gebruikt om de caipirinha te maken is trouwens ook heel lekker als vervanger voor rum in de mojito (kleine tip). Maar we hadden het over caipirinha, hoe maak je dat nu precies?

TAG: 20 questions

Op verschillende blogs zag ik al tags passeren maar zelf heb ik eigenlijk nog nooit een tag ingevuld. Een gebrek aan inspiratie en tijd om een post uit te werken, gaven me dan ook de perfecte gelegenheid om me er eindelijk aan te wagen. Dus bij deze, wees voorbereid om een beetje meer over mij te weten te komen want hier komt mijn eerste ingevulde tag; en gaan!

1. Favoriete kleur?

Rood en dan donkerrood in het bijzonder.

2. Favoriete getal?

Heb ik eigenlijk niet. Ik zou zeggen 7, maar daar heb ik niet echt een reden voor. 

3. Droombaan?

Worteltaart.

De eerste "housewarming" is een feit. Vorige dinsdag nodigde ik mijn vriendinnen uit voor een rondleiding in ons appartement (die heel snel voorbij was aangezien we maar 3 kamers hebben :D) en een late verjaardagstraktatie. Hoewel het een heel drukke avond was (uhm, hapjes, hoofdgerecht én dessert maken op 2u tijd? HELP!), heb ik me wel enorm geamuseerd. We hebben de avond bovendien nog afgesloten met een salsa-avond bij Bocadero. 

Soit, to the point nu, ik serveerde dus deze worteltaart en ik kreeg alleen maar leuke reacties. Ik moet toegeven dat ik eerst nogal sceptisch was tegenover worteltaart (ik zag het gewoon niet... waarom zou iemand wortels in een taart willen steken). Maar toen iemand op het werk het bij had als traktatie leek het me de perfecte manier om eens te kijken waar iedereen het nu altijd over had. Na 1 hap zat ik mee op de kar van de worteltaart. Ik weet niet wie er ooit op het zotte idee is gekomen om wortels in een taart te steken, maar 't is oké. Het werkt. 

Omdat één van mijn vriendinnen lactose-intolerant is, is de taart ook zuivelvrij (en ook omdat ik de roomkaasglazuren die er meestal bij geserveerd worden niet graag lust, haha). Én gemakkelijk te maken! Wat moet je nog meer hebben?

Juli.

Is juli echt al voorbij?! Man, de tijd vliegt de laatste tijd! Misschien omdat het zomer is... Nu ja, de ene dag al wat meer dan de andere natuurlijk. Bij deze dus even een terugblik naar mijn maand juli. Die was heel leuk met héél véél eten, zoals je meteen kan zien ;)

1. Onze Fons kreeg een drinkfontein. Dat leek eerst in de smaak te vallen maar is toch niet het grote succes waar ik op gehoopt had ;D // 2. Ik verzon zelf een salade. Ja, ik geef het toe. Ik was trots. // 3. Teleurstelling na het verlies tegen Wales op het EK (ik raak blijkbaar heel veel mijn gezicht aan wanneer ik zenuwachtig ben, vandaar de kleurboek op mijn gezicht) // 4. Ontbijt op het werk // 5. Fonsieselfie! // 6. Festivalfood // 7. Festivalcrew // 8. Bruce Springsteen kijken (het Lief is grote fan!) // 9. Hotdog à la Inez. Ja, ik was opnieuw trots. // 10. Girslnight in Brussel met mijn lieve vriendinnetjes uit de middelbare school // 11. Ontbijt met het Lief bij Barchel (aanrader!) // 12. Mijn ouders namen het Lief en mij mee naar het Pomphuis hier in Antwerpen. Ik kan alleen maar zeggen; Njammieeeeee! // 13. Ik ging even door een Five periode (SLAMDUNKDAFUNK) ... Oké, ik zit nog altijd in een Five-fase // 14. Datenight met het Lief bij de Taloorkens // 15. Snapchatpauze op het werk // 16. en tot slot gingen het Lief en ik nog naar het Openluchttheater Rivierenhof om naar een show van Jan Jaap Van der Wal te gaan kijken... die trouwens heel grappig was!