5 moeilijkheden aan een zero waste lifestyle.

Herinneren jullie je 'mei plasticvrij' nog? Je weet wel, de maand waarin je zo weinig mogelijk wegwerpplastic verbruikt? Wel, die maand heeft vorig jaar (en nog steeds) een grote impact op mij gehad. Tot mijn eigen verbazing had ik nooit stilgestaan bij het gebruik van plastic of wat ermee gebeurt nadat ik het in de vuilbak heb gesmeten. Anyway, het inspireerde mij om wat veranderingen te maken in mijn leven, om voor zero waste te gaan zoals ze dat zeggen.

Eerst en vooral wil ik onmiddellijk duidelijk maken dat ik verre van zero waste leef. Wij hebben nog steeds een afvalzak die bijna wekelijks vol zit maar ik kan wel zeggen dat daar minder plastic in zit dat voordien.  Toch is er nog heel wat ruimte voor verbetering en zijn er ook een aantal moeilijkheden waar ik tegen aanloop. En daar wil ik het even over hebben. Want hoewel zero waste in theorie heel erg mooi klinkt, vind ik het praktisch niet altijd even makkelijk. Misschien hebben jullie wel tips om me te helpen met 1 van deze 5 lastige zaken waar ik niet altijd een weg mee weet.

1. Hoe voorkom ik dat onze vuilzakken beginnen te stinken?

Toen ik nog wel plastic zakjes in de winkel kocht, werden die hier wel altijd herbruikt als vuilzakje voor groenteafval tijdens het koken of om de pipi en kaka uit de kattenbak in te verzamelen. Nu ik dus geen plastic zakjes meer gebruik, brengt dat toch ook wel wat ongemakken met zich mee.

Want in plaats van onze vroegere plastic zakjes gebruik ik nu vaak papieren broodzakken om ons groenteafval in te verzamelen. Maar zoals jullie wel weten is papier niet hetzelfde als plastic (gelukkig maar), waardoor het heel erg snel scheurt of begint te lekken. Wij verzamelen al die zakjes in een grotere restafvalzak, maar wij zijn maar met 2 en zo'n grote zak wordt niet elke week gevuld. Je ziet me dus aankomen; dat brengt een zeer onaangename geur én lekkende vuilzakken met zich mee.

Voor wie zich afvraagt waarom wij ons groenteafval dan niet apart doen in een groene, composteerbare zak of gewoon niet zelf beginnen aan composteren; dat gaat gewoon niet. De groene zak voor composteerbaar afval, heb ik geprobeerd in het verleden maar die composteerde net iets té snel waardoor hij vaak al scheurde vooraleer we de kans kregen om hem buiten te zetten. En wat composteren betreft, wij wonen (voorlopig) nog op een klein appartement, zonder terras of andere buitenruimtes, en ik zie het niet zitten om met wormen en van die toestanden te beginnen. Bovendien lijkt me de geur die daarmee gepaard gaat ook geen Chanel N°5 te zijn. 

2. Supermarktbezoeken

Oké, ik weet het, als je plastic probeert te vermijden is de supermarkt niet the place to be. Maar voor ons is het de gemakkelijkste optie. Aangezien ik het wekelijkse winkelbezoek alleen doe en daarvoor enkel kan rekenen op mijn fiets of mijn benen én omdat ik geen tijd heb om verschillende zaken te bezoeken, is de supermarkt de beste optie voor ons op dit moment. En met mij heel veel andere mensen, denk ik, als ik zo op een gemiddelde vrijdagmiddag om mij heen kijk.

Het is wat het is, wij vertrouwen voor het grootste deel van onze boodschappen op de supermarkt. Maar ik geef toe, dat maakt het heel wat moeilijker om je plasticverbruik te minderen. Hoewel ik mijn best doe om de verstandigste keuze te maken (losse groenten, aan de charcuterieafdeling bestellen in plaats van voorverpakte sneetjes te kopen), zijn er ook heel wat mogelijkheden die supermarkten laten liggen. Zelf winkel ik wekelijks bij Carrefour en het stelt me teleur dat ik daar broccoli of komkommers apart verpakt zie liggen in plastic (dat doen ze met courgetten toch ook niet?!) of dat er nog steeds plastic zakjes hangen om je groenten in te verzamelen alvorens te wegen (dat pakken ze bij Delhaize veel beter aan!). Wel zou je je eigen potjes mogen meenemen om bijvoorbeeld je sneetjes hesp in te laten doen (in plaats van die te verpakken in een plastic zakje), maar omdat dat nergens staat aangegeven in de winkel, durf ik zelf geen bakjes meenemen. Misschien volgende keer toch maar gewoon eens vragen of dat oké is.

3. Moeilijk om rietjes te weigeren op restaurant of plastic zakjes op de markt

De meeste mensen in mijn omgeving weten al dat ik rietjes en plastic zakjes zoveel mogelijk heb afgezworen... maar bij vreemden ligt dat wat anders. Wanneer ik op café bijvoorbeeld een cola bestel, komt die vaak automatisch met een rietje. Ik heb dan echt niet de moed om tegen de mensen te zeggen "voor mij geen rietje alstublieft". Op dat punt is het toch al te laat.

Hetzelfde op de markt, de weinige keren dat ik daar toch eens groenten meeneem (ik zou echt meer op de markt kopen als ze er maaltijdcheques zouden aannemen), worden die automatisch in een plastic zakje gestoken. Zelfs wanneer ik mijn eigen stoffen zak mee heb (er bestaat ook een taalbarrière met mensen van sommige kramen). En opnieuw, ik kan dan echt niet blijven aandringen en proberen uitleggen dat dat plastic zakje écht niet hoeft. 

4. Partner/andere mensen overtuigen

Wat ik aanvankelijk het moeilijkste vond was het Lief overtuigd krijgen om aanpassingen te doen. Want natuurlijk heeft ook hij last van stinkende vuilzakken en minder frisdrank en snoep in huis. Als ik met een nieuw voorstel aankom ben ik al snel "een geitenwollensokkenvrouwke" en rolt hij eens met zijn ogen. Natuurlijk weet hij ook dat het belangrijk is om kleine aanpassingen te doen... maar wanneer die papieren zak voor de 3e keer die week scheurt door het groenteafval, is de frustratie toch vaker net iets groter dan het begrip. Ik moet wel toegeven dat door geleidelijk aan kleine veranderingen door te voeren, hij al positiever tegenover het hele verhaal staat maar hij heeft zeker nog zijn momentjes van frustraties over sommige zaken.

Ook op het werk probeer ik mensen te overtuigen en bewust te maken van plasticverbruik en andere milieu-gerelateerde zaken. Toegegeven, mijn commentaren vallen vaak in dovemansoren en hoe vaak ik ook vraag om te sorteren, sommige mensen blijven alles maar gewoon bij het restafval gooien (you know who you are).  Sommigen zullen nu eenmaal nooit believers worden.

5. Sommige 'vervangers' gaan me net iets te ver

Jullie zullen misschien al wel hebben opgemerkt dat ik al het 1 en ander heb opgezocht over het reduceren van plastic. Er zijn dan ook heel wat tips te vinden op internet over kleine en soms grotere aanpassingen die je kan doen om dat te verwezenlijken. Maar sommige tips of vervangsuggesties gaan me net iets té ver. Ik heb bijvoorbeeld geen baby maar als ik die wel had, zou ik ook wegwerpluiers gebruiken. En ja, ik ben me er (min of meer) van bewust hoeveel van zo'n luiers je wel niet nodig hebt. Maar de gedachte dat je al die kakkebroekjes nog eens zou moeten wassen in de wasmachine (waar je nadien ook je andere in kleren wast trouwens), daar voel ik me echt niet comfortabel bij. Bovendien zit je dan ook met een nieuw probleem van waterverbruik lijkt het mij. Hetzelfde met herbruikbaar maandverband. Goed principe, maar niet voor mij.

Een ander voorbeeld was voor huisdieren.  Zo zag ik als tip staan om krantenpapier te gebruiken bij het opscheppen van hondenkaka. Nu, na mijn ervaring met groenteafval en papieren zakjes zie ik dat ook niet onmiddellijk zitten. Aangezien onze kat in een kattenbak gaat, is het ook niet praktisch om dat allemaal op krantenpapier te verzamelen en zo in de vuilbak te dumpen. Daarom gebruik ik nu biocomposteerbare zakjes om zijn uitwerpselen in te verzamelen. Soort van plastic maar toch beter voor het milieu!

En nog eentje extra dan:

6. Is alles van plastic nu slecht?

Wanneer ik rond surf op internet op zoek naar kleine aanpassingen die ik kan doen om want minder plastic te creëren, kom ik allerlei verschillende termen tegen over verschillende soorten plastic. PVC, polystyreen, polycarbonaat en ook de termen die bij kleding worden vermeld (polyester, acryl, lycra, nylon, fleece, ...) zijn voor mij enkel abstracte begrippen. Tegelijkertijd sorteer ik het PMD afval ook nog braaf want ik was altijd onder de indruk dat dat allemaal werd gerecycleerd en herbruikt.
Is nu echt al het plastic slecht en zo ja, waarom sorteer ik dan nog?

Ik hoop dat mijn bekommernissen je niet hebben afgeschrikt om ook jouw plasticverbruik eens onder de loep te nemen (als je nog extra motivatie nodig hebt, kijk dan zeker eens zo'n documentaire met de gevolgen voor dieren... het beeld van een schildpad wiens schild helemaal was vervormd door een plastic ringetje doet m'n hart nog steeds breken). De beste tip die ik je kan geven is om klein te beginnen. Er zijn ongetwijfeld kleine aanpassingen die je kan doen die geen enkele impact zullen hebben op je leven (behalve dan misschien een kleine extra aankoop zoals een groentezakje) maar een grote impact zullen hebben voor die schildpadden. Weet je niet goed waar te beginnen? Lees dan ook mijn vorige post eens over 5 gemakkelijke manieren om je plasticverbruik te minderen. Goed voor jou én voor het milieu.